Betere milieuregels gelden gelukkig ook voor Shell

Shell maakte maandag bekend voorlopig te stoppen met het boren naar olie in het Noordpoolgebied. Het enorme milieurisico was geen reden, stelt Groen Links vast. Ook het feit dat ze slechts een fractie van de fossiele voorraden kunnen gebruiken als we gevaarlijke klimaatverandering tegen willen gaan, doet er niet toe. Teleurstellende resultaten en onvoorspelbare regelgeving waren doorslaggevend voor het besluit. 'Als we verder op die laatste reden inzoomen dan blijkt wederom hoe Shell (en andere multinationals) ervan uitgaan dat ze wetgeving naar hun hand te kunnen zetten. In Europa dreigt de Brusselse dereguleringsagenda hier nog eens een steentje aan bij te dragen.'

Onvoorspelbare regelgeving? Tot dusver heeft Shell alle benodigde vergunningen gekregen, anders hadden ze immers nooit met de proefboringen mogen beginnen. Wel verliep het op één punt anders dan Shell gedacht had. Shell ging er vanuit dat ze tegelijkertijd met twee boorinstallaties op negen mijl van elkaar af mochten boren. De Amerikaanse Fish and Wildlife Service stak hier afgelopen juni echter een stokje voor. Sinds 2008 bestaat er een wet die stelt dat oliemaatschappijen een minimale afstand van vijftien mijl tussen twee draaiende olieplatformen moeten waarborgen om het verstoren van walrussen en ijsberen te voorkomen.

Dit was een grote tegenvaller voor Shell, want tijdens de voorbereidingen waren ze er telkens vanuit gegaan op twee plekken tegelijk te kunnen boren. Het gebied waar Shell proefboringen uitvoert is echter te klein om steeds vijftien mijl afstand tussen twee boorinstallaties te hebben. Wist het advocatenleger van Shell niet dat deze regel bestond, of gingen ze er vanuit dat ze wel onder de regel uit te konden komen? Jaren van planning en een investering van ruim zeven miljard dollar doen vermoeden dat het om het laatste gaat.