VEMW: mondeling energie-akkoord biedt geen houvast voor gewenste investeringen

Na maanden van intensief overleg via intransparante procedures is er vrijdag jl. een mondeling energie-akkoord aangekondigd. Niet door de SER, die de regie van het overleg voerde, maar het ministerie van Economische Zaken, een van de belanghebbende deelnemers aan het overleg. Onduidelijk is volgens VEMW wat het akkoord daadwerkelijk behelst. ‘The devil is in the detail’, en details zijn in het hoofdlijnenakkoord niet ingevuld.
Vrijdag 12 juli kondigde minister Kamp (EZ) na maandenlang intensief overleg tussen belanghebbende partijen het mondelinge hoofdlijnenakkoord aan voor de transitie naar een duurzame energievoorziening, het Energie-akkoord. In dat akkoord staat volgens hem onder meer dat oude kolencentrales worden gesloten, er fors wordt geïnvesteerd in windenergie en woningisolatie, en dat de doelstelling van 16 procent hernieuwbare energie in 2020 naar beneden wordt bijgesteld (14%).
VEMW heeft in het onderhandelingstraject onder meer ingezet op het verstevigen van de positie van de – energie-intensieve – industrie. Een explosieve kostenstijging voor duurzame energie mag niet ten koste gaan van de investeringsruimte van de industrie. Er moet worden ingezet op het bevorderen van een duurzaam transitiepad, het faciliteren van energiebesparingsmogelijkheden en het hervormen van het emissiehandelssysteem: allocatie op basis van werkelijke productie, reële benchmarks, volledige compensatie van de directe kosten. Daarvoor is ook een aantal Instrumenten nodig om de investeringszekerheid, de uitvoering van convenanten (barrières zitten niet in de prikkel energie gerelateerde kosten!), WKK-ondersteuning voor must-run, en proefprojecten voor warmtenetten concreet mogelijk te maken.
Algemeen Directeur Hans Grünfeld van VEMW: “wij zijn teleurgesteld over het feit dat slechts een mondeling akkoord op hoofdlijnen is gepresenteerd. Wij hebben zeer concrete oplossingsrichtingen aangedragen om de energievoorziening in Nederland op een verantwoorde manier structureel om te vormen. Daar is in het mondeling akkoord dat er nu ligt weinig van terug te vinden. Daarnaast is er nog steeds geen duidelijkheid wat er concreet gaat gebeuren, waardoor investeerders in het ongewisse blijven, en dat is nou net een van de grote knelpunten om een verandering te bewerkstelligen. Buitengewoon merkwaardig is hoe het hele proces tot nu toe is verlopen. Het overleg is in november 2012 gestart onder regie van de Sociaal-Economische Raad (SER) aan verschillende tafels. De voorlopige uitkomst van het overleg is gepresenteerd door één van de belanghebbende partijen, het ministerie van Economische Zaken. Het is volstrekt onduidelijk hoe het vervolgtraject eruit gaat zien om in het najaar tot een echt akkoord te kunnen komen, en dat is van het grootste belang omdat anders het doel, om investeerders houvast te bieden, volledig uit zicht blijft. ”