'Open debat over negatieve emissies en CO2-opslag is noodzakelijk'

Vrijwel alle wetenschappelijke scenario’s die uitgaan van een temperatuurstijging van minder dan 2 graden Celsius berekenen dat hiervoor technologieën nodig zijn die tot een negatieve CO₂-emissie leiden. Tegelijkertijd wordt er in de praktijk nauwelijks in deze technologieën geïnvesteerd en bestaat er twijfel of het wel op grote schaal toegepast moet worden. Utrechtse wetenschappers roepen in Nature Energy op tot een open debat over dit onderwerp.

Als we de doelen uit het Parijsakkoord willen halen, dan is het gebruik van innovatieve technieken die energie opwekken met een negatieve CO_2-emissie (zogeheten NETs) noodzakelijk. Een voorbeeld hiervan is de combinatie van bio-energie en CO₂-opslag (zogheten BECCS). De Utrechtse klimaatonderzoekers Detlef van Vuuren, Andries Hof en Mariesse van Sluisveld (allen eveneens verbonden aan het Planbureau voor de Leefomgeving) willen dat er een open debat komt over het al dan niet inzetten van NETs. Gebeurt dat niet op korte termijn, dan wordt de inzet van NETs onvermijdelijk en zijn alternatieve paden om de klimaatdoelen van Parijs te halen, buiten bereik.

Vrijwel alle scenario’s in de database van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) om de temperatuurstijging wereldwijd onder de 2 graden Celsius te brengen, laten zien hoe belangrijk de inzet van NETs is voor de timing van beleid gericht op broeikasgasreductie. Scenario’s die rekening houden met netto negatieve CO₂-emissies vragen om een mondiale reductie van broeikasgassen van 40 tot 60 procent in 2050 (ten opzichte van 2010). Scenario’s die geen rekening houden met netto negatieve emissies vragen om een veel grotere mondiale reductie, namelijk tussen de 60 en 75 procent in 2050.

Volgens de Utrechtse onderzoekers kunnen beleidsmakers en stakeholders niet langer wachten met besluitvorming. Zij moeten de komende periode het politieke en maatschappelijke debat aangaan over de inzet van NETs, zodat ze tijdig, onderbouwd, en met draagvlak kunnen besluiten welk pad ze inslaan richting 2050 en daarna.

Het is daarbij belangrijk om te beseffen dat zelfs mét de inzet van NETs er op korte termijn al veel meer emissiereductie nodig is dan wat op dit moment in internationaal verband door landen is voorgenomen. Tegelijkertijd moet men zich ook realiseren dat het totaal vermijden van NETs het halen van de klimaatdoelen van Parijs ernstig bemoeilijkt. De vraag welke NETs worden ingezet, en de mate waarin, staat echter open en kan het debat verder helpen. In het debat kan er ook helderheid worden geboden over het energiebeleid en bijgaande investeringen voor de korte termijn.