Zeewier: grondstof voor de toekomst
Zeewier kan een oplossing bieden voor de behoefte aan voeding en energie van de groeiende wereldbevolking. Dit is de visie van vijf Toegepaste Onderzoek Organisaties (zgn. TO2-instituten: Deltares, DLO, ECN, MARIN en TNO) deze week gepresenteerd in een uitgebreide studie. Het rapport beschrijft het onderzoek en de resultaten van een samenwerkingsproject waarin gehele zeewier-waarde-ketens zijn doorgerekend ten aanzien van kosten en baten van zeewierteelt op zee.
”Zeewier kan in grote hoeveelheden geproduceerd worden. Oogsten tot 35 miljoen ton droge stof per hectares zijn mogelijk en, in combinatie met het grote oppervlakte aan zee dat onze planeet heeft, geeft dit de mogelijkheid dat zeewier een essentiële bijdrage kan leveren aan toekomstige voedsel en energie behoefte” is de conclusie van deze onderzoekinstellingen. Om de combinatie met windmolenparken te benutten zou nu de planvorming voor zeewierteelt in windparken moeten starten.
Zeewier is er in vele soorten en maten, zeewier bevat vele bestanddelen die benut kunnen worden voor voeding, veevoer, biodiesel en bioplastic. De uiteindelijke samenstelling van zeewier hangt sterk af van de wijze waarop het geteeld wordt. Zeewier dat opgroeit in een ruige omgeving met veel stroming en hoge golven zal meer eiwitten bevatten dan dezelfde soort die in rustig water groeit. Zeewier bevat naast eiwitten ook belangrijke suikers, zowel qua aard als qua omvang. In het TO2-onderzoek is een extractie methode ontwikkeld om mannitol, een laagcalorische suiker, uit zeewier te destilleren.
De kennis die in dit project ontwikkeld is brengt de commerciële toepassingen van zeewier een stap dichterbij. We zijn er echter nog niet. Op dit moment is de teelt van zeewier in West-Europa nog niet concurrerend met de productie in Azië; er zit nog een factor 5 à 6 tussen. Ervaring leert dat een dergelijke kloof overbrugd kan worden door middel van wetenschappelijk en toegepast onderzoek en innovatieve ontwikkelingen.
Daarvoor is het echter wel noodzakelijk dat de procestechnologie om zeewier te verwerken tot de gewenste bestanddelen snel verder ontwikkeld wordt. De uitdaging is om meer euro’s uit een kilo zeewier te krijgen. Daarna pas is opschaling aan de orde. Uiteindelijk zien de onderzoekers van de TO2 instituten kansrijke mogelijkheden voor grootschalige zeewierteelt in de offshore windparken.
De groeiende vraag naar grondstoffen (en de daarmee gepaard gaande prijsstijgingen van b.v., eiwitproducten) gaat samen met een groeiende roep om duurzame biologische producten. Dit rechtvaardigt investeringen in zeewieronderzoek. Zeewier gooit hoge ogen op het gebied van duurzaamheid; het legt geen beslag op ruimte op het land, er is geen zoet water voor nodig, en er hoeft niet bemest te worden. Daarbij is zeewier de laagste trofische niveau; vergelijkbaar met gras. Om zeewierteelt op te schalen met behoud van dit duurzaamheidsimago is nog wel aanvullende onderzoek nodig. Download hier het rapport.
”Zeewier kan in grote hoeveelheden geproduceerd worden. Oogsten tot 35 miljoen ton droge stof per hectares zijn mogelijk en, in combinatie met het grote oppervlakte aan zee dat onze planeet heeft, geeft dit de mogelijkheid dat zeewier een essentiële bijdrage kan leveren aan toekomstige voedsel en energie behoefte” is de conclusie van deze onderzoekinstellingen. Om de combinatie met windmolenparken te benutten zou nu de planvorming voor zeewierteelt in windparken moeten starten.
Zeewier is er in vele soorten en maten, zeewier bevat vele bestanddelen die benut kunnen worden voor voeding, veevoer, biodiesel en bioplastic. De uiteindelijke samenstelling van zeewier hangt sterk af van de wijze waarop het geteeld wordt. Zeewier dat opgroeit in een ruige omgeving met veel stroming en hoge golven zal meer eiwitten bevatten dan dezelfde soort die in rustig water groeit. Zeewier bevat naast eiwitten ook belangrijke suikers, zowel qua aard als qua omvang. In het TO2-onderzoek is een extractie methode ontwikkeld om mannitol, een laagcalorische suiker, uit zeewier te destilleren.
De kennis die in dit project ontwikkeld is brengt de commerciële toepassingen van zeewier een stap dichterbij. We zijn er echter nog niet. Op dit moment is de teelt van zeewier in West-Europa nog niet concurrerend met de productie in Azië; er zit nog een factor 5 à 6 tussen. Ervaring leert dat een dergelijke kloof overbrugd kan worden door middel van wetenschappelijk en toegepast onderzoek en innovatieve ontwikkelingen.
Daarvoor is het echter wel noodzakelijk dat de procestechnologie om zeewier te verwerken tot de gewenste bestanddelen snel verder ontwikkeld wordt. De uitdaging is om meer euro’s uit een kilo zeewier te krijgen. Daarna pas is opschaling aan de orde. Uiteindelijk zien de onderzoekers van de TO2 instituten kansrijke mogelijkheden voor grootschalige zeewierteelt in de offshore windparken.
De groeiende vraag naar grondstoffen (en de daarmee gepaard gaande prijsstijgingen van b.v., eiwitproducten) gaat samen met een groeiende roep om duurzame biologische producten. Dit rechtvaardigt investeringen in zeewieronderzoek. Zeewier gooit hoge ogen op het gebied van duurzaamheid; het legt geen beslag op ruimte op het land, er is geen zoet water voor nodig, en er hoeft niet bemest te worden. Daarbij is zeewier de laagste trofische niveau; vergelijkbaar met gras. Om zeewierteelt op te schalen met behoud van dit duurzaamheidsimago is nog wel aanvullende onderzoek nodig. Download hier het rapport.
Geen opmerkingen: