Radars laten vogeltrek en risico op aanvaring met windturbines zien

Hoeveel risico lopen trekvogels op aanvaring met windmolens? Dit onderzochten wetenschappers van de Universiteit van Amsterdam. Met hun unieke vogeltrekkaarten werpen de onderzoekers nieuw licht op de ‘onzichtbare’ maar massale vogeltrek die ‘s nachts plaatsvindt. Deze trek vindt voor een aanzienlijk deel plaats op de hoogte van windturbines.

Met behulp van weerradars van het KNMI en een vogelradar in ARTIS-park brachten onderzoekers van het Instituut voor Biodiversiteit en Ecosysteem Dynamica (IBED) de grootste verplaatsingen van vogels door Nederland in kaart: de massale trek in het voorjaar en najaar. ‘Twee keer per jaar vliegen miljoenen vogels over Nederland tussen hun broedgebieden in Nederland, Noord- en Oost-Europa en hun overwinteringsgebieden in Afrika, Zuid-Europa en het Verenigd Koninkrijk’, vertelt hoofdonderzoeker Bart Hoekstra. ‘Sommige vogels trekken overdag in grote groepen. Maar de meeste vogels trekken ’s nachts, als een “tapijt” van individuele vogels of kleine groepjes dat zich uitspreidt over Nederland.’

Met verschillende radargegevens analyseerden de onderzoekers vogeltrek door Noord-Holland tot 1 kilometer hoog over een periode van 6 jaar. Zo konden ze goed de verschillende vlieghoogtes en de gebieden waar de meeste vogels over trekken in kaart brengen.

Ook vallen er binnen Noord-Holland een aantal hotspots op. West-Friesland is er een voor vogeltrek in najaarsnachten. ‘Waarschijnlijk pakken trekvogels die over het IJsselmeergebied vliegen het liefst de kortste route.’ Ook zijn de kop van Noord-Holland en Texel echte vogeltrek-hotspots en is de vogeldichtheid ten zuiden van Amsterdam relatief hoog. In het westelijk deel van het Markermeer, Waterland en delen van de Zaanstreek zijn vogeldichtheden juist vrij laag.