Energietransitie brengt verdubbeling wereldwijde stroomvraag

De vraag naar elektriciteit zal wereldwijd ruim verdubbelen bij de transitie naar een economie met lage CO2-uitstoot die nodig is om klimaatverandering te beperken. In 2018 gebruikte de wereld circa 27,000 Terawattuur (TWh) aan stroom. Bij groei van de wereldeconomie en extra vraag door de opkomst van onder meer elektrische auto’s, trucks en schepen neemt dit toe tot circa 57.000 TWh in 2050, zo blijkt uit een nieuwe analyse van ING Economisch Bureau.

De markt voor wind en zonne-energie groeit sterk: totale investeringen van $ 13 biljoen tot 2050 zullen moeten zorgen voor schone opwek van stroom. De CO2-uitstoot daalt in dat geval met bijna tweederde in 2050 ten opzichte van nu.

De wereld is druk bezig om meer stroom via wind en zon op te wekken. Momenteel bedragen de investeringen jaarlijks circa 200 miljard. Wind en zon leveren 8 procent van de stroom. De mondiale stroomvraag zal fors toenemen bij de transitie naar een economie met lage CO2-voetafdruk (en dus minder gebruik van olie, kolen en gas). Auto’s, trucks en deels schepen kunnen over van olie naar elektriciteit. Voor de warmtevraag uit industrie en gebouwen geldt dat elektriciteit een vervanger kan zijn voor gas. Ten slotte wordt waterstof vaak gezien als bouwsteen in het energiesysteem van de toekomst. Voor de ‘groene’ productie hiervan is ook wind en zonnestroom nodig. In een scenario waarin technologie zich verder voortvarend ontwikkelt ziet ING Economisch Bureau een stroomvraag die groeit van 27,000 TWh nu naar 57,000 TWh in 2050.

Investeringen in wind en zon zullen fors toenemen als enerzijds aan de groeiende vraag naar elektriciteit wordt voldaan en anderzijds de opwek van de stroom CO2-vrij is. Over de gehele periode tot 2050 is $ 13 biljoen nodig aan investeringen om het aandeel wind en zon van 8 procent naar 66 procent te krijgen. De investeringen lopen naar verwachting op gedurende de gehele periode om in de periode 2036 tot 2050 het niveau van de huidige wereldwijde investeringen in olie en gas te overtreffen.

In dit scenario daalt de CO2-uitstoot met 64 procent tot 2050 tot een niveau vergelijkbaar met het reductiedoel van een ‘2 graden scenario’ voortvloeiend uit het Akkoord van Parijs. Echter, de uitrol van alle benodigde technologie gaat naar verwachting niet zo snel dat het tussendoel van 2030 gerealiseerd wordt.