Slibdroging kan 25 tot 50% goedkoper met restwarmte

Een deel van de Nederlandse waterschappen moeten de komende jaren hun slibeindverwerking opnieuw aanbesteden. Kosten- en energiebesparing zijn daarbij belangrijke uitdagingen. De waterschappen willen in 2020 qua energie 40% zelfvoorzienend zijn door duurzame energieproductie. Het drogen van slib met lage temperatuur restwarmte is kostentechnisch gezien de meest voordelige en de meest duurzame oplossing. Dat blijkt uit recent onderzoek van Tauw in opdracht van STOWA. Hieronder een overzicht van de belangrijkste conclusies uit het rapport.

Toepassen van laagwaardige restwarmte in kassen of hallen is een vorm van slib eindverwerking die een kostenniveau van 40-50 euro per ton slibkoek (all in) oplevert. Dat is concurrerend ten opzichte van de huidige slibverwerkingstarieven. Bij de huidige verbranding van slib gaat een grote hoeveelheid thermische energie verloren aan het verdampen van water en bij sommige vormen van slibdroging worden hiervoor fossiele brandstoffen ingezet. Drogen met laagwaardige warmte (waar nog maar weinig energierendement uit te halen valt) betekent een besparing op de inzet van fossiele brandstoffen. Dat is niet alleen een financieel voordeel, maar ook een duurzaamheidsvoordeel met als gevolg minder CO2-uitstoot. Het gedroogde slib is een biobrandstof die weer kan worden ingezet om energie op te wekken.

Droging van zuiveringsslib in kassen verhoogt de verbrandingswaarde van het slib en draagt daarmee bij aan een efficiëntere energiehuishouding. Het slib kan worden benut als secundaire brandstof, waarmee bij (co)verbranding elektriciteit kan worden opgewekt. Dat is duurzaam en leidt tot vermeden CO2.

Zuiveringsslib drogen in kassen of hallen met restwarmte levert een essentiële ketenbijdrage aan MJA3. Deze ketenbijdrage hangt af van de huidige slibeindverwerking (en indien van toepassing de warmteleverancier). Deze bijdrage kan enkele tientallen procenten bedragen.

Technieken voor Lage Temperatuur Droging (LTD) in het algemeen zijn kansrijk, omdat ze goed scoren op kosten en duurzaamheid. Toepassing van restwarmte bij kassendroging is een vorm van LTD. Er is in Nederland ruim voldoende restwarmte van T>80 °C aanwezig om al het zuiveringsslib in Nederland te drogen.

De waterschappen in Nederland willen doelmatiger (goedkoper) en duurzamer werken. LTD en kassen passen prima in dat streven. Ook willen waterschappen steeds meer gaan samenwerken in de keten (Routekaart 2030). Dat geldt ook voor samenwerking met partners als afvalverwerkers en centrales. De toepassing van restwarmte geeft onder de juiste condities een dusdanige kostenbesparing, dat deze toepassing voor de nabije toekomst kansrijk is. Er is een kostenreductie van 25 tot 50 % op de kosten voor slibeindverwerking mogelijk.